Αγιακάτσικα Σμάρα

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ


Last Judgement


Εγκαίνια : Τρίτη 17 Απριλίου


Διάρκεια ως 12 Μαΐου 2018

 

 
Πληροφορίες

Τα έργα διαπραγματεύονται την φύση της αλληγορίας της ψυχής.

 

H δραματική κατάσταση του ανθρώπου, όπου ο κόσμος της πραγματικότητας

προβάλλεται, στον άλλο κόσμο, μέσω της φαντασίας του.

Η ανθρώπινη ηθική μπαίνει στην υπερουράνια τάξη πραγμάτων, μέσα στην

οποία παίζεται το αλληγορικό θέατρο των παθών και των συμβάντων μιάς γήινης πραγματικότητας.

Ο άλλος κόσμος εμφανίζεται με την εικόνα αυτού του κόσμου.

Στο βάθος, όμως, βρίσκεται το μυστήριο της ψυχής μας, στις τρείς καταστάσεις της.

Την Ανθρώπινη,την Απογυμνωμένη και την Αναγεννημένη, οι οποίες αντιπροσωπεύουν την Κόλαση, το Καθαρτήριο και τον Παράδεισο, τους τρείς κόσμους του Δάντη.

Η Κόλαση,παρουσιάζεται,όπως την φαντάζεται κάθε ανθρωπος:

Πύρινη.

Το Καθαρτήριο παραπέμπει τη φαντασία μας στο νερό διά μέσου, του οποίου, εκτός,

από την ιδιότητα της κάθαρσης, ήταν και το στοιχείο, που οδηγούσε, στην άλλη διάσταση τους αρχαίους προγόνους μας.

Ο Παράδεισος,σύμφωνα με τον Δάντη ηταν ο ”Εμπυρος ουρανός» αυτός μονάχα,

γράφει, μένει ακίνητος , ψηλότερα, απ’όλους τους ουρανούς και είναι η κατοικία του Θεού.

Οδυσσέας, Δάντης, Ορφέας, Αινείας , Χριστός, 5 προσωπικότητες που έκαναν αυτό το επικίνδυνο και φοβερό ταξίδι μέσα στον Αδη, καθένας για διαφορετικό λόγο και σκοπό.

Οι περιπέτειες του,τον έξυπνο Οδυσσέα τον άλλαξαν απο πανούργο αλαζόνα σε σοφό.

Επιστρέφοντας στην Ιθάκη, όλη, η κοσμοθεωρία του είχε αλλάξει.

Ο Άδης, μεταφορικά, είναι η τελείωση, η ολοκλήρωση για τον άνθρωπο, διότι ,ο άνθρωπος μέσα από τις δύσκολες καταστάσεις δηλαδή, την Κάθαρση, ατσαλώνεται, ωριμάζει και δρά σοφά.

Αλλά,η Κάθαρση δεν μπορεί να έρθει με ημίμετρα,ούτε με υπεκφυγές.

Ούτε με τις προσπάθειες άλλων.

Η κάθαρση είναι προσωπική το ίδιο και η ανάσταση του πνεύματος.

 

 

 

Τρία βιβλία που είχα διαβάσει στο παρελθόν, άφησαν μέσα μου ένα βαθύ  αποτύπωμά που ήθελε να βγεί στο φώς με την μορφή εικόνων.

Τέσσερις πίνακες μεγάλων ζωγράφων με βοήθησαν να κάνω την αρχή της υλοποίησης των σκέψεων και των εικόνων που είχα εμπνευσθεί από αυτά τα βιβλία. .

Τα βιβλία ήταν η “Οδύσσεια” του Ομήρου ,η “Θεία κωμωδία” του Δάντη, και ο “Φαίδων” του Πλάτωνα.

Οι πίνακες που με βοήθησαν να κάνω την δύσκολη αρχή αυτής της δουλειάς ήταν

“Η σφαγή των αθώων” 1611-1612 , του Ρούμπενς, “Ο Ιησούς εκδιώκει τιυς εμπόρους από τον ναό του Σολομώντα” 1568, του Ελ Γκρέκο, (ένα έργο που θεωρήθηκε από την Μεταρρύθμιση ως έργο κάθαρσης της εκκλησίας) “Ο γάμος στην Κανά”  1557-1663 του Πάολο Βερονέζε, και “Ο Μυστικός Δείπνος” 1495-1498, του Λεονάρντο ντα Βιντσι.

Στην συνέχεια,ξεκινώντας από τους πίνακες,έκανα κάποιες παρεμβάσεις, με καθαρά φωτογραφικούς τρόπους. Δηλαδή,χρησιμοποιώντας έγχρωμους  φωτισμούς η φίλτρα,η μεγενθύνοντας εκ των υστέρων για μια πιο έντονα φλού εικόνα η τέλος χρησιμοποιώντας κινούμενους φωτισμούς.

Μετά,η δουλειά για να ολοκληρωθεί εμπλουτίστηκε με κανονικές  λήψεις  από την ονειρική και γήινη πραγματικότητα.

Ελάχιστα,χρησιμοπoiησα το photo shop,το οποίο άλλωστε και ελάχιστα, κατέχω.

Δεν υπάρχει ψηφιακή παρέμβαση για αλλαγή στην σύνθεση στο χρώμα ή στο καδράρισμα. Οι φωτογραφίες είναι τυπωμένες σε καμβά.

 

Μετά από πολύ καιρό,αυτές οι εικόνες,είναι επιτέλους εδώ.

 

Σμάρα Αγιακάτσικα

 

Είναι εκπληκτικό πώς μια νέα-η νεώτερη απ’όλες-τέχνη η φωτογραφία,σημείωσε τέτοια εξέλιξη που μας χάρισε αριστουργήματα μέσα σ’αυτά τα 150 περίπου χρόνια ζωής της.

Κόρη επιστήμης –της Φυσικής-ανέπτυξε τρομερές τεχνικές που οι τότε επικυρίαρχοι εικαστικοί,κυρίως ζωγράφοι,κυριολεκτικά,τα χρειάσθηκαν.

Η απειλή,ήταν κάτι παραπάνω από ορατή. Ηταν θέμα επιβίωσης. Επρεπε να περάσουν πολλά χρόνια μέχρι η παλιά και η νέα τέχνη συμφιλιωθούν,συμπορευθούν και εν τέλει αλληλοβοηθηθούν σε δρόμους συγκλίνοντες και αποκλίνοντες.

Ωφείλουμε χάριτες στη Νέα αυτή Τέχνη γιατί αυτή χάρισε στον άνθρωπο μίαν ακόμη Τέχνη:Την έβδομη.

Πρέπει από την αρχή να δηλώσω,μετά αυτή τη σύντομη ιστορική αναδρομή,ότι σαν ζωγράφος πολλαπλά έχω ωφεληθεί και χρησιμοποιήσει τη φωτογραφία στη δουλειά μου χωρίς αυτό να σημαίνει ότι γνωρίζω και τα μυστικά,τις διεργασίες της, και τις πλούσιες τεχνικές της.

Σαν ζωγράφος λοιπόν κρίνω (και δεν ξέρω αν ειναι επαρκές κριτήριο αυτό) εκθέσεις φωτογραφίας που επισκέπτομαι.

Παρακολουθώντας την πορεία της φίλης Σμάρας,παρατηρώ κάθε φορά  με ευχάριστη εκπληξη πως το δημιουργικό και ανήσυχο μυαλό της επινοεί και μιά καινούργια άποψη και θάλεγα και αισθητική διατύπωση της εκάστοτε θεματικής της.

Τούτη τη φορά η αισθητική τεχνική της προσαρμόσθηκε σε θέματα που πραγματεύονται την φύση τηε αλληγορίας της ψυχής.Θέματα σοβαρά και απαιτητικά.

Θέματα υπαρξιακά και φιλοσοφικά,που απαιτούν και την ανάλογη αισθητική αντιμετώπιση.

Δεν είναι τυχαίο ότι οδηγοί της,σ’αυτη της την προσπάθεια επέλεξε να είναι τέσσερα κορυφαία έργα της παγκόσμιας  ζωγραφικής.Μήπως διότι οι δημιουργοί τους,μεγάλοι ζωγράφοι,άθελά τους έχουν ¨φωτογραφική αισθητική”;

Προσπαθώ να φαντασθώ τη βασανιστική δουλειά εργαστηρίου,τα αλλεπάλληλα πειράματα και δοκιμές,τις ανεπιτυχείς προσπάθειες και απογοητεύσεις μέχρι την επίτευξη ικανοποιητικόυ αποτελέσματος.Αλλωστε αυτά συμβαίνουν σε όλους τους δημιουργούς και όχι μόνο στο ¨σκοτεινό θάλαμο¨.

Με τη σειρά αυτή των έργων η Σμάρα κατακτά ένα επίπεδο ψηλό και δύσκολο που συνδυάζει τεχνικές και νοητικές (εννοιολογικές) δυνατότητες πολύ μεγάλες.

 

ΠΕΤΡΟΣ ΖΟΥΜΠΟΥΛΑΚΗΣ

 

 

 

Photo Gallery

Χρησιμοποιείστε τα βελάκια για να δείτε μερικές φωτογραφίες της έκθεσης.